Τα άτομα τα οποία καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες φαγητού σε μικρό χρονικό διάστημα παλεύουν με το παραπάνω βάρος,και με αισθήματα ντροπής για αυτό.. Πιστεύεται πως πολλοί περισσότεροι άνθρωποι πάσχουν από υπερφαγία παρά από τις άλλες διατροφικές διαταραχές.
Η συμπεριφορά της υπερφαγίας , υπολογίζεται ότι είναι η συχνότερη διατροφική διαταραχή. Περίπου 10% των ατόμων με υπερφαγική διαταραχή είναι παχύσαρκοι.
Οι διατροφικές διαταραχές είναι σοβαρές ασθένειες και χρειάζεται εξειδικευμένη ψυχολογική φροντίδα. Τα άτομα που πάσχουν από επεισόδια υπερφαγιας ή παχυσαρκία συνήθως δεν ζητούν μονοί τους ψυχολογική βοήθεια για τους παρακάτω λογούς:
Aγνοια στη σοβαρότητα του προβλήματος
Ενοχές και ντροπή για το πρόβλημα τους
Αρνητισμός για την ψυχοθεραπευτική παρέμβαση
Οικονομικές δυσκολίες
Λάθος επιρροές από το περιβάλλον τους π.χ όλα στο μυαλό σου είναι τι θα σου κάνει ο ψυχολόγος
Το άτομο που πάσχει από παχυσαρκία διαθέτει χαμηλή αυτοεκτίμηση, νιώθει ενοχικά και δυσκολεύεται να διαχειριστεί τα θέλω και τα συναισθήματά του. Χαμηλή αυτοπεποίθηση με πολλές ενοχές και το συναίσθημα του αδιεξόδου, συμβάλλουν σε έναν αρνητικό φαύλο κύκλο, όπου η πολυφαγία χρησιμοποιείται ως διέξοδος στο πρόβλημα, το οποίο αρχικά προκαλεί. Το παχύσαρκο άτομο μέσα από τη σχέση του με το φαγητό, εκφράζεται και εκφράζει τη συναισθηματική του κατάσταση. Εκτονώνει τα προβλήματα του, τις εντάσεις, και τα άγχη .
Οι ασθενείς αυτοί έχουν οπωσδήποτε ανάγκη ψυχοθεραπείας για να αναπτύξουν μια ισορροπημένη σχέση με το φαγητό και παράλληλα να έρθουν σε επαφή με τα καταπιεσμένα συναισθηματικά θέματα τους.
Ποιος είναι ο ρόλος του ψυχολόγου στην αντιμετώπιση της συναισθηματικής υπερφαγίας και στην προσπάθεια απώλειας βάρους;
Η ψυχολογική υποστήριξη σε μια προσπάθεια απώλειας βάρους σε συνδυασμό με τις κατάλληλες ιατρικές οδηγίες και παρεμβάσεις συνεισφέρει σημαντικά στη διατήρηση των θετικών θεραπευτικών αποτελεσμάτων. Ο βασικός λόγος που αποτυγχάνουν οι περισσότερες δίαιτες είναι επειδή μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία μόνοι μας χωρίς καμιά ψυχολογική υποστήριξη . Οι ψυχογενείς διατροφικές διαταραχές αναπτύσσονται ως εξωτερικά σημάδια συναισθηματικών και ψυχολογικών προβλημάτων. Η υπερφαγία χρησιμοποιείται να καταστείλει συναισθήματα και σκέψεις που πονούν.
Χωρίς κατάλληλη βοήθεια και θεραπεία, οι διατροφικές διαταραχές πιθανόν να επιμείνουν σε όλη την διάρκεια της ζωής του ατόμου. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή ώστε να κατανόησει ποιες εσωτερικές ανάγκες του καλύπτει μέσα από το φαγητό να αυξήσει την αυτοπεποίθηση του να καλυτερεύσει την εικόνα του εαυτού του, να αγαπήσει τον εαυτό του, να διευκολύνει τις απαιτούμενες αλλαγές στη διατροφή, τη φυσική δραστηριότητα και γενικότερα τις συνήθειες του ατόμου για να μπορέσει να έχει αποτελέσματα σε μια προσπάθεια απώλειας βαρους, ετσι που τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας να μην είναι παροδικά αλλά μόνιμα.
Δουλεύοντας τη ¨ριζα¨και όχι επιφανειακά το σύμπτωμα (παραπανίσια κιλά) τα αποτελέσματα μπορεί να είναι θεαματικά σε συνδυασμό με την κατάλληλη διατροφική υποστήριξη απο τον έμπειρο διαιτολόγο.
Ζέρβα Σταυρούλα, Ψυχολόγος
www.fitdiet.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου