Στην εποχή μας η συναισθηματική εξάρτηση μιας γυναίκας από το σύντροφό της είναι βασανιστική και εξωπραγματική, εξαιτίας της ρευστότητας των σχέσεων και των γρήγορων αλλαγών που παρατηρούνται, σε αντίθεση με παλιότερες εποχές. Τότε, η συναισθηματική εξάρτηση όχι μόνο ήταν συνηθισμένη αλλά έδειχνε και το βαθμό αγάπης και αφοσίωσης μιας γυναίκας προς το σύντροφό της.
Σήμερα, εξαιτίας της αυτονομίας και της ελευθερίας που ολοένα και περισσότερο καθιερώνεται στις σχέσεις, η εξάρτηση θεωρείται κάτι σαν εθισμός και οι συνέπειές του πρέπει να αντιμετωπισθούν όπως η χρήση κάποιου… ναρκωτικού.
Μια γυναίκα που επιμένει να παραμένει σε μια σχέση άχρηστη για την εξέλιξη και την αξιοπρέπειά της και που αδυνατεί να φύγει, είναι μια γυναίκα που φοβάται: οι πιο συνηθισμένοι φόβοι που ενισχύουν την εξάρτηση και την οδηγούν να μένει προσκολλημένη είναι ο φόβος της μοναξιάς, η αίσθηση του εγκαταλελειμένου και αβοήθητου στη ζωή ατόμου, ο χαμένος χρόνος και ο φόβος ότι δεν θα βρει άλλο άνδρα.
Συνήθως:
- αλλοτριώνεται επειδή ανέχεται τα πάντα
- είναι θυματοποιημένη
- «πάσχει» από βασανιστικές εμμονές και κάνει σενάρια κινδύνου.
- εστιάζεται στις ανάγκες του συντρόφου της και καθόλου στις δικές της .
- πιστεύει ότι αν είναι πολύ καλή μαζί του θα τον κρατήσει για πάντα.
- σε κάθε περίπτωση σύγκρουσης νιώθει υπερβολικά ένοχη.
- είναι απομονωμένη από το κοινωνικό περιβάλλον, αποφεύγει τις φιλίες επειδή της αποσπούν την προσοχή και το χρόνο της, προτιμά να αφιερωθεί ολόψυχα σ΄αυτόν.
- βιώνει συναισθήματα θλίψης, απελπισίας αλλά και απόγνωσης που φτάνουν μέχρι και τις αυτοκτονικές ιδέες, την κατάχρηση αλκοόλ ή φαγητού
Μια συναισθηματικά εξαρτημένη γυναίκα χρειάζεται:
- να συνειδητοποιήσει ότι έχει πρόβλημα και πρόβλημα είναι ό,τι κάνει τη ζωή δυσάρεστη
- αποφασιστικότητα για ριζική αλλαγή ζωής.
- οικονομική αυτονομία και αυτοδιαχείριση των αναγκών της.
- ανεξαρτησία. Να πάρει χαρά και από άλλες σχέσεις φιλικές, επαγγελματικές, κοινωνικές.
- να βάλει στόχους για αυτόνομη ζωή και τρόπους ψυχαγωγίας
- να ζητήσει βοήθεια, τόσο από ειδικό όσο και από το περιβάλλον της.
- πείσμα και αντίσταση στα συναισθήματα απελπισίας. Ενας τρόπος είναι να δεχθεί και να επεξεργασθεί, σε συμβολικό επίπεδο, το χειρότερο που θα μπορούσε να της συμβεί και να το δεχθεί. Τότε θα διαπιστώσει ότι η σκέψη της είναι υπερβολική, παράλογη και εξωπραγματική.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου