Τα προβλήματα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού, όπως αυτά τα οποία οι γιατροί διέγνωσαν στον Βρετανό πρωθυπουργό Γκόρντον Μπράουν, είναι συχνά στους ανθρώπους με μυωπία, αλλά μπορεί να προκύψουν και ύστερα από ψυχική ένταση, τραυματισμό ή αιμορραγία στο μάτι.
Ο Μπράουν, ο οποίος είναι τυφλός από το αριστερό μάτι του εδώ και χρόνια (ύστερα από ατύχημα σε αγώνα ράγκμπι κατά την εφηβεία), φαίνεται ότι θα μπορεί να συνεχίσει να ασκεί τα πρωθυπουργικά καθήκοντά του χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, παρά τις ρωγμές που παρουσιάστηκαν στον αμφιβληστροειδή του δεξιού ματιού του.
Αυτό επισημαίνει ο οφθαλμίατρος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, κ. Σπύρος Γεωργαράς, σχολιάζοντας σχετικά ξένα δημοσιεύματα. Στην ετήσια εξέταση, που έκανε πρόσφατα ο Γκόρντον Μπράουν, είχαν βρεθεί δύο ρωγμές στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού του.
Η Ντάουνιγκ Στριτ και οι γιατροί του δήλωσαν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με την όρασή του λόγω των μικρών αυτών ρωγμών και ότι δεν θα χρειαστούν περαιτέρω επεμβάσεις. Οι πιο επικίνδυνες είναι οι γιγάντιες ρωγμές.
Ο Γκόρντον Μπράουν φαίνεται ότι έχει δύο μικρές ρωγμές, οι οποίες ίσως να δημιουργήθηκαν από την ψυχική ένταση της πολιτικής ζωής του σε ευαίσθητα σημεία του αμφιβληστροειδούς του. «Πιθανώς να έγινε αυτοΐαση (ουλοποίηση) στην περιοχή των ρωγμών και να επουλώθηκαν μόνες τους και γι' αυτό οι γιατροί δεν συνέστησαν επέμβαση», σχολιάζει ο καθηγητής.
«Ο αμφιβληστροειδής του ματιού λειτουργεί όπως το φιλμ στη φωτογραφική μηχανή», εξηγεί ο κ. Γεωργαράς. «Είναι η απόληξη του οπτικού νεύρου, πάνω στην οποία απεικονίζονται οι εικόνες. Μέσα από τα οπτικά κύτταρα οδηγεί το ερέθισμα στον εγκέφαλο και έτσι βλέπουμε. Εάν θεωρήσουμε το μάτι ως ένα δοχείο, ο αμφιβληστροειδής είναι το εσωτερικό τοίχωμα του δοχείου».
Εάν ο αμφιβληστροειδής χιτώνας καταστραφεί, δεν βλέπουμε. Λόγω της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς χιτώνα του Μπράουν κατά τον παλαιό τραυματισμό, την οποία φαίνεται ότι δεν μπόρεσαν να αποκαταστήσουν τότε οι γιατροί, έχασε την όρασή του από το άλλο μάτι.
«Έχουμε δύο ειδών αμφιβληστροειδείς, τον περιφερειακό και τον κεντρικό», περιγράφει ο κ. Γεωργαράς. «Ο περιφερειακός δίνει την περιφερική όραση (την αίσθηση του χώρου), όταν τα αντικείμενα προβάλλονται επάνω του. Ο κεντρικός είναι η ωχρά κηλίδα που δεν έχει αγγεία και δίνει την κεντρική όραση. Δηλαδή χάρη σε αυτήν βλέπουμε τα αντικείμενα και τα χρώματα, διαβάζουμε, βλέπουμε τηλεόραση».
Σαν λειωμένο ύφασμα
Με οποιαδήποτε βλάβη στον αμφιβληστροειδή, είτε από ασθένεια (όπως μια τοξοπλάσμωση) είτε από μια αιμορραγία (όπως συμβαίνει συχνά στους διαβητικούς) είτε από έναν τραυματισμό (π.χ. από το μπαλάκι του τένις ή από μια γροθιά) είτε από ψυχική ένταση είτε από ανύψωση μεγάλου βάρους, μπορεί να σχισθεί ο αμφιβληστροειδής και να προκληθούν ρωγμές στο σημείο αυτό.
Σημειώνεται ότι η αιμορραγία στο μάτι δεν φαίνεται εξωτερικά και ο ασθενής βλέπει μόνο ένα μαύρο πέπλο ή σύννεφο μπροστά στο μάτι του.
«Εάν ο αμφιβληστροειδής καταστραφεί πλήρως, ο άνθρωπος χάνει την όρασή του από το μάτι αυτό», τονίζει ο κ. Γεωργαράς. «Οι ρωγμές είναι πολύ συχνές στους μύωπες (στο 30%) και σε όσους εκ γενετής έχουν μεγάλο μάτι (χωρίς να φορούν γυαλιά μυωπίας).
»Μπορεί να οδηγήσουν σε απλή αλλοίωση του σημείου αυτού (σαν λειωμένο ύφασμα, που εύκολα μπορεί να σχισθεί). Εάν η ρωγμή δεν αντιμετωπισθεί, μπορεί να γεμίσει με το νερό που υπάρχει μέσα στο μάτι και να προκαλέσει τελικά αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς (να ξεκολλήσει)».
Οι ομάδες υψηλού κινδύνου
Γενικά, τα προβλήματα του αμφιβληστροειδούς είναι πιο συχνά:
* Σε μύωπες
* Σε ανθρώπους με εκ γενετής ευαίσθητα σημεία στον αμφιβληστροειδή χιτώνα
* Μετά την ηλικία των 40-45 ετών.
Τα συμπτώματα και η αντιμετώπιση
«Η ρωγμή αυτή καθεαυτή δεν αποτελεί απειλή για την όραση», διευκρινίζει ο καθηγητής. «Εμφανίζονται όμως ενοχλητικά συμπτώματα, όπως φωταψίες (σαν φλας ή αστραπές) και μαύρα σημάδια (σαν μυγάκια), τα οποία επιδεινώνονται. Στο μεγάλο ποσοστό αυτών των ατόμων με αυτά τα συμπτώματα, πρόκειται για ρευστοποίηση η αποκόλληση του υαλώδους σώματος του ματιού (του ζελέ), το οποίο τραβά τον αμφιβληστροειδή. Εάν δεν συνυπάρχει ρωγμή, έλξη ή αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, δεν υπάρχει κίνδυνος και τα συμπτώματα θα περάσουν κάποια στιγμή μόνα τους».
Γι' αυτό σε περίπτωση τραυματισμού, όπως αυτόν που υπέστη παλιά ο Μπράουν, θα πρέπει κανείς να πηγαίνει αμέσως στον γιατρό, για να κάνει βυθοσκόπηση, προκειμένου να βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχει ρωγμή και αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Ένα μήνα μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων, ο ασθενής πρέπει να ξαναπάει στον γιατρό, για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση.
«Εάν υπάρχει ρωγμή, έλξη ή αποκόλληση, χρειάζεται αντιμετώπιση», υπογραμμίζει ο κ. Γεωργαράς. «Αυτή είναι στην πλειονότητα των περιπτώσεων η συγκόλληση της περιφέρειας της ρωγμής με άργκον λέιζερ, με μεγάλα ποσοστά επιτυχίας. Μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί επανάληψη της επέμβασης. Είναι μια απλή ιατρική πράξη, που γίνεται στο ιατρείο. Μπορεί επίσης να γίνει εκτομή του υαλώδους (βιτρεκτομή) ώστε να πάψει η έλξη του αμφιβληστροειδούς από το υαλώδες τμήμα (τόσο στο κέντρο όσο και στην περιφέρεια)».
Εάν υπάρχει αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, γίνεται εγχείρηση. «Αυτή γίνεται είτε περιδένοντας τον βολβό του ματιού με μια ζώνη, που αναγκάζει το εξωτερικό τοίχωμα να κολλήσει με τον αμφιβληστροειδή, είτε με έγχυση ειδικών αερίων (ελαφρά σαν αυτά που βάζουμε στα μπαλόνια) μέσα στην κοιλότητα του ματιού, τα οποία αναγκάζουν τον αμφιβληστροειδή να κολλήσει στο εσωτερικό του ματιού, είτε με έγχυση ελαίου σιλικόνης», μας πληροφορεί ο κ. Γεωργαράς.
Η ρωγμή δεν αποκαθίσταται ποτέ πλήρως. «Απλώς ράβουμε τις ρωγμές (όπως κολλάμε μια λαμαρίνα») για να μην επεκταθούν», λέει ο κ. Γεωργαράς.
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου