Μητέρα «έχασε» 17 χρόνια από τη ζωή της λόγω αμνησίας
Όταν η Naomi Jacobs «ξύπνησε» από μια σπάνια μορφή αμνησίας, δε μπορούσε να θυμηθεί πώς είχε περάσει τα τελευταία 17 χρόνια της ζωής της.
Δεν είχε ιδέα ότι είχε έναν 11χρονο γιο, νόμιζε ότι δήμαρχος ήταν ο John Major και πίστευε ότι η λέξη google ήταν κάτι που είχαν επινοήσει όσοι στέκονταν δίπλα της.
Η 32χρονη Jacobs, «ξύπνησε» το 2008 πιστεύοντας ότι ήταν 15 χρονών και πως σε λίγο καιρό θα έδινε τις τελικές της εξετάσεις… κάτι που είχε κάνει το 1992!
«Ήταν κάπως έτσι… σαν να έπεσα για ύπνο το 1992 ως μια γεμάτη αυτοπεποίθηση και τσαμπουκά 15αρα και ξύπνησα 32, ανύπαντρη μητέρα ενός παιδιού. Όταν σηκώθηκα και κοίταξα τον καθρέφτη πήρα μεγάλη τρομάρα. Είδα μια γυναίκα με ρυτίδες να με κοιτάει» εξομολογείται η ίδια.
Οι γιατροί της είπαν ότι η Naomi είχε τόσο πολύ άγχος και στρες, που τμήμα του εγκεφάλου της απλά… «έκλεισε», σβήνοντας τις αναμνήσεις 17 χρόνων από τη ζωή της!
Οι τεχνολογικές εξελίξεις την παραξένεψαν! «Facebook, Google, YouTube, κινητά τηλέφωνα. Όλα αυτά ακούγονταν ψεύτικα. Την πρώτη φορά που είδα το γιο μου Leo να παίζει με το X box στην τηλεόραση σοκαρίστηκα τόσο πολύ… που έφτυσα το τσάι που έπινα!»
Τρία χρόνια μετά, η Naomi σιγά σιγά έχει αρχίσει να θυμάται πράγματα και γεγονότα από τη ζωή της και μάλιστα έχει γράψει και βιβλίο με την «περιπέτειά της».
«Είχα πετρώσει. Το μόνο που ήθελα ήταν η μαμά μου. Δε μπορούσα να βάλω το κεφάλι μου σε τάξη και να καταλάβω πώς μέσα σε μια νύχτα ξύπνησα σε διαφορετικό… αιώνα! Υπάρχουν στιγμές που μνήμες έρχονται στο μυαλό μου, αλλά διαρκούν μόνο μερικά δευτερόλεπτα» λέει η Naomi.
Οι γιατροί είπαν στη Naomi, που σπούδαζε ψυχολογία προτού χάσει τη μνήμη της, ότι έπασχε από παροδική, ολική αμνησία, έναν τύπο αμνησίας που προκαλείται από το στρες και προκαλεί την «απώλεια» συναισθηματικών αναμνήσεων.
Δε μπόρεσε να αναγνωρίσει ούτε το ίδιο της το παιδί. «Όταν ξύπνησα, είδα ένα μικρό αγόρι να με φωνάζει “μαμά” και τότε άρχισα να τσιρίζω! Δεν ήξερα καν ποιος είναι και φυσικά δε θυμόμουν να έχω γεννήσει, άλλωστε πίστευα ότι είμαστε σχεδόν συνομήλικοι».
Το γεγονός ότι κρατούσε ημερολόγιο, τη βοήθησε σε κάποιο βαθμό να ανακτήσει μνήμες από το παρελθόν της!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου