«Σημαντική βελτίωση» από συμπεριφορική θεραπεία για τον αυτισμό

Η συστηματική συμπεριφορική θεραπεία σε παιδιά με αυτισμό, ηλικίας ακόμα και 18 μηνών, προσφέρει σημαντική υποχώρηση των συμπτωμάτων και ορισμένες βελτιώνει τη διάγνωση, δείχνει η πρώτη, έστω και μικρή, έρευνα για το θέμα.

Η μελέτη έδωσε τόσο ενθαρρυντικά αποτελέσματα ώστε επεκτάθηκε και σε άλλα αμερικανικά νοσοκομεία, δήλωσε η επικεφαλής των πειραμάτων Τζεραλντίν Ντόσον, πρώην καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον και σήμερα επιστημονική διευθύντρια της οργάνωσης ασθενών Autism Speaks.

Η έρευνα, που χρηματοδοτήθηκε από το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, και δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Pediatrics, αποτελεί «ορόσημο μεγάλης σημασίας» σχολίασε ο Τόνι Τσάρμαν, ειδικός στον αυτισμό στο Ινστιτούτο Εκπαίδευσης του Λονδίνου.

Ο όρος αυτισμός καλύπτει σήμερα ένα ολόκληρο φάσμα διαταραχών που σχετίζονται με μειωμένη κοινωνικοποίηση και ικανότητα επικοινωνίας, έμμονες συμπεριφορές και άλλα προβλήματα. Τα αίτια παραμένουν εν πολλοίς άγνωστα και καμία θεραπεία δεν προσφέρει πλήρη ίαση.

Στο πλαίσιο της μελέτης, 48 βρέφη 18 έως 30 μηνών χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες, από τις οποίες η μία ακολούθησε ένα είδος συμπεριφορικής θεραπεία που ονομάζεται μοντέλο Έγκαιρης Έναρξης Ντένβερ (Denver Early Start model), ενώ η δεύτερη παραπέμφθηκε σε άλλους ειδικούς για λιγότερο εξειδικευμένη θεραπεία.

Η θεραπεία Ντένβερ, όπως και άλλες συμπεριφορικές θεραπείες που έχουν προταθεί κατά του αυτισμού, εστιάζεται στην επικοινωνία και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Για παράδειγμα, οι θεραπευτές και οι γονείς αντάμειβαν τα παιδιά τους όποτε χρησιμοποιούσαν λέξεις για να ζητήσουν ένα παιχνίδι, ή κρατούσαν το παιχνίδι μπροστά στα μάτια του παιδιού για να ενθαρρύνουν την επαφή με τα μάτια.

Τα παιδιά αυτής της ομάδα υποβάλλονταν σε τέσσερις ώρες θεραπείας με κάποιον ειδικό πέντε μέρες της εβδομάδας, καθώς και σε τουλάχιστον πέντε ώρες εξάσκησης στο σπίτι κάθε εβδομάδα.

Δύο χρόνια αργότερα, ο δείκτης νοημοσύνης στα παιδιά αυτής της ομάδας είχε αυξηθεί σχεδόν 18 μονάδες κατά μέσο όρο, συγκριτικά με 7 μονάδες στην ομάδα ελέγχου. Μεγαλύτερη βελτίωση καταγράφηκε και στις γλωσσικές ικανότητες.

Επιπλέον, το 30% των παιδιών στην ομάδα εξειδικευμένης θεραπείας άλλαξαν διάγνωση προς το καλύτερο, συγκριτικά με 5% στην ομάδα ελέγχου.

Πάντως κανένα παιδί δεν ιάθηκε πλήρως.

Οι γονείς των παιδιών δεν πλήρωσαν, ωστόσο το κόστος της θεραπείας μπορεί να φτάσει τα 50.000 δολάρια το χρόνο.

health.in.gr