Στα παιδιά η αίσθησή τους για τη μουσική αρχίζει νωρίς. Οι πρώτες τους κινήσεις είναι γεμάτες ρυθμό όπως, δυο χέρια που κινούνται, δυο πόδια που κλωτσάνε. Το βρέφος πάλι, όταν κλαίει, πειραματίζεται ασυνείδητα, σε διάφορους τόνους, πολύ πριν χρησιμοποιήσει τις φωνητικές του χορδές για ομιλία.
Το φυσικό αυτό ένστικτο του παιδιού για τη μουσική δημιουργεί και την ανάγκη για μια μουσική αγωγή δημιουργική και αυθόρμητη. Η επιθυμία και η τάση του, που είναι εμφανής στα πρώτα του χρόνια, για μουσική έκφραση και δημιουργικότητα δεν πρέπει να παραμεριστεί ούτε και να καταπνιγεί. Μέσα από τον πειραματισμό θα πρέπει ν’ανακαλύψει την αίσθηση του ήχου, την ευχαρίστηση της σωματικής κίνησης, και τη χαρά του τραγουδιού.
Η δασκάλα αλλά και οι γονείς, πρέπει να ενθαρρύνουν και να απολαμβάνουν τη δημιουργική ικανότητα των παιδιών είτε στις αυτοσχέδιές τους μελωδίες είτε στην ελεύθερή τους κίνηση όταν ακούν μουσική.
Μουσική μπορεί να υπάρχει σε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας του παιδιού. Την ώρα του παιχνιδιού, του ντυσίματος, του μπάνιου. Συνθέτουν στο παιχνίδι τους τραγούδια, ποιήματα, ρίμες, χορούς. Η μουσική σ’αυτή την ηλικία είναι μια τέχνη δράσης σε αντίθεση με την τέχνη του εκτελεστή ή του θεατή.
Το μικρό παιδί πρέπει να έχει την ευκαιρία της προσωπικής του συμμετοχής στη μουσική, αφήνοντας ελεύθερο τον εαυτό του, δοκιμάζοντας διάφορους τρόπους έκφρασης χωρίς να χρησιμοποιεί φόρμες και χωρίς να δέχεται καταπίεση ή κριτική.
Όπως ήδη επισημάναμε η μουσική βρίσκεται πολύ μέσα στην ίδια τη φύση των παιδιών, γι’αυτό και υπάρχουν πολλοί τρόποι ώστε να την απολαμβάνουν και να τη χρησιμοποιούν κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Η δασκάλα πρέπει να έχει την ευαισθησία να βρίσκει την κατάλληλη στιγμή όπου η μουσική θα μπορούσε να συγχωνευθεί και με άλλες εμπειρίες των παιδιών. Τα παιδιά πρέπει να βρίσκουν τους εαυτούς τους μέσα σε μια ατμόσφαιρα όπου υπάρχει ποικιλία μουσικών δραστηριοτήτων που περιλαμβάνει το ρυθμό και την κίνηση, το τραγούδι, την ακρόαση, τη χρήση απλών οργάνων και τη δημιουργικότητα.
Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα όπου η μουσική έχει μια σημαντική θέση στο πρόγραμμα της ημέρας και με την παρουσία μιας δασκάλας με ευαισθησία και κατανόηση, αναμφίβολα, τα παιδιά θ’αγαπήσουν τη μουσική και θα αισθάνονται άνετα στις διάφορες δραστηριότητές της.
Αν δε οι μουσικές τους εμπειρίες είναι σε στενή σχέση και με τις καθημερινές τους εμπειρίες, τότε θα τις προεκτείνουν και στον ελεύθερό τους χρόνο και θα τις ζωντανεύουν και στο σπίτι τους.
(απόσπασμα από το βιβλίο: Σέργη, Λ. (1995). Δημιουργική μουσική αγωγή για τα παιδιά μας, εκδ. Gutenberg, σελ.4.)
Πηγή
Το φυσικό αυτό ένστικτο του παιδιού για τη μουσική δημιουργεί και την ανάγκη για μια μουσική αγωγή δημιουργική και αυθόρμητη. Η επιθυμία και η τάση του, που είναι εμφανής στα πρώτα του χρόνια, για μουσική έκφραση και δημιουργικότητα δεν πρέπει να παραμεριστεί ούτε και να καταπνιγεί. Μέσα από τον πειραματισμό θα πρέπει ν’ανακαλύψει την αίσθηση του ήχου, την ευχαρίστηση της σωματικής κίνησης, και τη χαρά του τραγουδιού.
Η δασκάλα αλλά και οι γονείς, πρέπει να ενθαρρύνουν και να απολαμβάνουν τη δημιουργική ικανότητα των παιδιών είτε στις αυτοσχέδιές τους μελωδίες είτε στην ελεύθερή τους κίνηση όταν ακούν μουσική.
Μουσική μπορεί να υπάρχει σε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας του παιδιού. Την ώρα του παιχνιδιού, του ντυσίματος, του μπάνιου. Συνθέτουν στο παιχνίδι τους τραγούδια, ποιήματα, ρίμες, χορούς. Η μουσική σ’αυτή την ηλικία είναι μια τέχνη δράσης σε αντίθεση με την τέχνη του εκτελεστή ή του θεατή.
Το μικρό παιδί πρέπει να έχει την ευκαιρία της προσωπικής του συμμετοχής στη μουσική, αφήνοντας ελεύθερο τον εαυτό του, δοκιμάζοντας διάφορους τρόπους έκφρασης χωρίς να χρησιμοποιεί φόρμες και χωρίς να δέχεται καταπίεση ή κριτική.
Όπως ήδη επισημάναμε η μουσική βρίσκεται πολύ μέσα στην ίδια τη φύση των παιδιών, γι’αυτό και υπάρχουν πολλοί τρόποι ώστε να την απολαμβάνουν και να τη χρησιμοποιούν κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Η δασκάλα πρέπει να έχει την ευαισθησία να βρίσκει την κατάλληλη στιγμή όπου η μουσική θα μπορούσε να συγχωνευθεί και με άλλες εμπειρίες των παιδιών. Τα παιδιά πρέπει να βρίσκουν τους εαυτούς τους μέσα σε μια ατμόσφαιρα όπου υπάρχει ποικιλία μουσικών δραστηριοτήτων που περιλαμβάνει το ρυθμό και την κίνηση, το τραγούδι, την ακρόαση, τη χρήση απλών οργάνων και τη δημιουργικότητα.
Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα όπου η μουσική έχει μια σημαντική θέση στο πρόγραμμα της ημέρας και με την παρουσία μιας δασκάλας με ευαισθησία και κατανόηση, αναμφίβολα, τα παιδιά θ’αγαπήσουν τη μουσική και θα αισθάνονται άνετα στις διάφορες δραστηριότητές της.
Αν δε οι μουσικές τους εμπειρίες είναι σε στενή σχέση και με τις καθημερινές τους εμπειρίες, τότε θα τις προεκτείνουν και στον ελεύθερό τους χρόνο και θα τις ζωντανεύουν και στο σπίτι τους.
(απόσπασμα από το βιβλίο: Σέργη, Λ. (1995). Δημιουργική μουσική αγωγή για τα παιδιά μας, εκδ. Gutenberg, σελ.4.)
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου