Καρκίνος: αμφιβολίες για τους προληπτικούς ελέγχους

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

StumpleUpon DiggIt! Del.icio.us Blinklist Yahoo Furl Technorati Simpy Spurl Reddit Google Twitter FaceBook

Κάνουν καλό οι προληπτικοί έλεγχοι για καρκίνους ή μήπως τελικά βλάπτουν; Το ερώτημα επανήλθε στη δημοσιότητα έπειτα από άρθρο των «Νιου Γιορκ Τάιμς» το οποίο προκάλεσε συζητήσεις.


Η Αμερικανική Καρκινολογική Εταιρεία, έγραψε η αμερικανική εφημερίδα, εκτιμά τώρα ότι τα οφέλη από τον προληπτικό έλεγχο για πολλούς καρκίνους, ιδιαίτερα γι΄ αυτούς του μαστού και του προστάτη, έχουν υπερεκτιμηθεί. Και επεξεργάζεται ένα μήνυμα το οποίο θα αναρτηθεί στον ιστότοπό της στις αρχές του 2010 και θα υπογραμμίζει ότι οι προληπτικοί έλεγχοι για τους καρκίνους του μαστού, του προστάτη και μερικούς άλλους, μπορεί να εμπεριέχουν τον πραγματικό κίνδυνο της «υπερβολικής θεραπείας πολλών μικρών καρκίνων, ενώ παράλληλα μπορεί να μην εντοπίζουν καρκίνους που είναι θανατηφόροι».

Όμως ο δρ Λεν Λίχτενφελντ, αναπληρωτής αρχίατρος της Αμερικανικής Καρκινολογικής Εταιρείας, διέψευσε ότι η Εταιρεία επανεξετάζει τη στάση της όσον αφορά τους προληπτικούς ελέγχους. «Ανέκαθεν μιλούσαμε για τα όρια των προληπτικών ελέγχων», πρόσθεσε πάντως, «δεν πρόκειται για είδηση». Υπολογίζεται συγκεκριμένα ότι σε κάθε 100 γυναίκες στις οποίες γίνεται διάγνωση για καρκίνο του μαστού, ώς και 30 έχουν καρκίνους οι οποίοι αναπτύσσονται τόσο αργά ώστε είναι απίθανο να απειλήσουν ποτέ τη ζωή τους. Στην περίπτωση του καρκίνου του προστάτη, σε κάθε 100 άνδρες που γίνεται η διάγνωση, ώς και 70 έχουν καρκίνους που δεν θα τους βλάψουν ποτέ- ακόμη και αν δεν ακολουθήσουν θεραπεία. Ακόμη και όσον αφορά άνδρες με επιθετικό καρκίνο του προστάτη, παραμένει συζητήσιμο αν ο προληπτικός έλεγχος βελτιώνει τις πιθανότητες επιβίωσης.

Αναθεώρησαν τις οδηγίες

Για τους λόγους αυτούς η Αμερικανική Καρκινολογική Εταιρεία αναθεώρησε πριν από αρκετούς μήνες τις οδηγίες της σχετικά με τον προληπτικό έλεγχο του καρκίνου του προστάτη και υπογραμμίζει πως δεν συνιστά να κάνουν όλοι προληπτικό έλεγχο για το ειδικό προστατικό αντιγόνο (ΡSΑ), αλλά οι άνδρες να συζητούν με τον γιατρό τους πριν αρχίσουν ένα πρόγραμμα προληπτικού ελέγχου, εξήγησε ο Λίχτενφελντ. Επίσης, η Αμερικανική Καρκινολογική Εταιρεία ουδέποτε υποστήριξε ότι η μαστογραφία είναι ο τέλειος προληπτικός έλεγχος για καρκίνους του μαστού. «Ξέρουμε επίσης ότι βρίσκουμε περισσότερες αλλοιώσεις απ΄ όσες θα μπορούσαν να προκαλέσουν πρόβλημα σε μια γυναίκα, αλλά αυτό είναι κάτι που γνωρίζαμε και το οποίο συζητούμε από καιρό», πρόσθεσε ο αναπληρωτής αρχίατρος.

Μετά το άρθρο των «Νιου Γιορκ Τάιμς», η Αμερικανική Καρκινολογική Εταιρεία εξέδωσε επίσημη δήλωση στην οποία παραδέχεται ότι «τα πλεονεκτήματα του προληπτικού ελέγχου για ορισμένους καρκίνους έχουν υπερεκτιμηθεί», προσθέτει όμως ότι «έχουν αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις καρκίνων του μαστού, του παχέος εντέρου και του τραχήλου». Στη δήλωση που υπογράφεται από τον αρχίατρο της Καρκινολογικής Εταιρείας, τον δρα Ότις Μπρόλεϊ, αναφέρεται πως η Εταιρεία «επιμένει στις κατευθυντήριες οδηγίες που έχει δώσει για τους προληπτικούς ελέγχους» και ότι «οι γυναίκες ενθαρρύνονται να συνεχίσουν να κάνουν μαστογραφίες».


Δύσκολο να ξεχωρίσουν τους επικίνδυνους όγκους

Το μείζον ζήτημα που αντιμετωπίζουν οι ογκολόγοι, ιδιαίτερα για τους καρκίνους του μαστού και του προστάτη, είναι να ξεχωρίσουν ποιοι είναι επικίνδυνοι και ποιοι όχι. «Το πρόβλημα είναι ότι δυσκολευόμαστε πολύ να ξεχωρίσουμε τους επικίνδυνους καρκίνους από εκείνους που δεν θα βλάψουν κάποιον στη διάρκεια της ζωής του» λέει ο δρ Τζέι Μπρουκς, ογκολόγος του Συστήματος Υγείας Όσνερ στο Μπατόν Ρουζ της Λουιζιάνας.

«Πιστεύω ότι ο προληπτικός έλεγχος για διάφορους καρκίνους βοηθάει πάρα πολύ. Γι΄ αυτό και προσπαθούμε να τελειοποιούμε τις τεχνικές του ελέγχου».

«Για έναν άνδρα στα 50 του, όταν τα επίπεδα του ΡSΑ ανεβαίνουν ξαφνικά, αυτό είναι πιθανόν σημαντικό. Αλλά για τον άνδρα στα 70 ή στα 80 του που έχει άλλες ασθένειες, πιθανόν ο έλεγχος του ΡSΑ να μην είναι καλή ιδέα» προσθέτει ο Μπρουκς. «Το ίδιο ισχύει για τη μαστογραφία. Αν γίνει διάγνωση σε μια γυναίκα στα 20 της, είναι πιθανόν σημαντικό εύρημα. Όμως, αν είσαι 80 ετών και έχεις άνοια, ίσως είναι καλύτερα να μην την κάνεις».



Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ