Ως ευτυχισμένος πατέρας τριών παιδιών και έχοντας μεγαλώσει μαζί με μία γενιά όπου έδινε τους δικούς της αγώνες ώστε κάποια στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά να θεωρηθούν αυτονόητα, πάντα πίστευα ότι τα παιδιά μου θα μεγαλώσουν σε ένα καλύτερο κόσμο όπου το δικαίωμα των παιδιών στη μόρφωση θα ήταν αυτονόητο. Τελικά φαίνεται ότι η πραγματικότητα όχι απλώς με προσγείωσε απότομα, αλλά μου δημιούργησε τέτοιες φοβίες και ανασφάλειες μια και αισθάνθηκα ότι γυρίσαμε σε καιρούς που πίστευα ότι έχουν περάσει ανεπιστρεπτή.
Λίγες μέρες πριν την έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς. Διαβάζεις τις δηλώσεις του υπουργού παιδείας ο οποίος σε γενικές γραμμές αναφέρει ότι όλα είναι πανέτοιμα για να λειτουργήσουν τα σχολεία. Κτιριακό πρόβλημα λυμένο, δάσκαλοι στις θέσεις τους, βιβλία τυπωμένα, και μάλιστα λέει φέτος έχει γίνει πρόβλεψη ότι σε περίπτωση όπου κάποιος δάσκαλός αρρωστήσει από τον ιό τη γρίπης θα υπάρξει άμεσα αντικαταστάτης.
Έναρξη σχολικής χρονιάς. Δημοτικό σχολείο Ανατολής Νέας Μάκρης. Καινούριο σχολείο, υπέροχο περιβάλλον, καταπληκτική θέα, έχοντας όλα τα κομφόρ (Χημείο, Θεατράκι, Αίθουσα Υπολογιστών, Αθλητικές Εγκαταστάσεις), μόνο που όπως είναι λογικό αυτά έχουν φτιαχτεί για ορισμένο αριθμό παιδιών (μέχρι 200 παιδιά, 8 με 10 τμήματα το πολύ 12). Έντρομος διαπιστώνεις ότι τα παιδιά έχουν ξεπεράσει τα 350 και τα τμήματα τα 15. Λυόμενα έχουν καταλάβει τον προαύλιο χώρο και το θεατράκι έγινε αίθουσα διδασκαλίας. Πρόβλημα γνωστό εδώ και πολύ καιρό και για το οποίο υποτίθεται ότι είχε ξεκινήσει η διαδικασία επίλυσης του με τη δημιουργία του 2ο Δημοτικού Σχολείου Νέας Μάκρης ήδη από τη λήξη της περσινής σχολικής χρονιάς.
Διαβάστε την συνέχεια εδώ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου