«Όπλα» για την άσκησή της είναι τα βακτήρια, οι ιοί, οι τοξίνες, ενώ φορείς είναι τα πτηνά, τα έντομα, τα ζώα, τα φυτά και τελευταία μπήκαν στο κύκλωμα και τα τρόφιμα. Αναμφίβολα η άσκηση της βιοτρομοκρατίας μέσω των τροφίμων αποτελεί την περισσότερο αποτελεσματική δράση και ταυτόχρονα τη δυσκολότερα προβλέψιμη και αντιμετωπιζόμενη απειλή.
Αυτά τονίζει ο ομότιμος καθηγητής κτηνιατρικής του Α.Π.Θ. Σπύρος Γεωργάκης στην εισήγησή του προς το 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Τροφίμων, που έχει τίτλο «Σύγχρονη προσέγγιση στην υγιεινή και ασφάλεια των τροφίμων» και διοργανώνεται από τον κλάδο κτηνιάτρων δημόσιας υγείας της Ελληνικής Κτηνιατρικής Εταιρείας από τις 11 έως τις 13 Νοεμβρίου 2011 στο συνεδριακό κέντρο του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Η μορφή αυτή της τρομοκρατίας, προσθέτει ο εισηγητής, φαίνεται να ανδρώνεται μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 και είναι ένα είδος τρομοκρατίας, παλαιό μεν, που εκσυγχρονίζεται και επαναφέρεται στην ενεργό δράση, που δεν χρησιμοποιεί ούτε το πυρηνικό μανιτάρι, ούτε καν την απλή πυρίτιδα, αλλά τα αθώα κατά τα άλλα πλάσματα της φύσης, τους διάφορους μικροοργανισμούς, τα έντομα, τα παραγωγικά ζώα, τις φυτικές καλλιέργειες.
Σήμερα, δεν είναι ανάγκη να πεταχτούν πτώματα στο στρατόπεδο των αντιπάλων. Φτάνει κανείς να σκεφθεί πως η πρόσβαση στην πηγή ή στην εστία παραγωγής του τροφίμου είναι ιδιαίτερα εύκολη για τον οποιοδήποτε τρομοκράτη και από την άλλη τα τρόφιμα καταναλώνονται από όλους μας σε καθημερινή βάση.
Ένα παράδειγμα αποτελεί το γάλα. Σε ένα σταθμό συγκέντρωσης γάλακτος [δεξαμενή] σε ένα χωριό, είναι πανεύκολο κάποιος να ρίξει ένα φιαλίδιο με σπόρους άνθρακα ή μόλις μισό γραμμάριο [δηλαδή 500.000 μικρογραμμάρια] αλλαντικής τοξίνης. Το γάλα αυτό στο εργοστάσιο θα τοποθετηθεί σε ένα σιλό των 50 τόνων [= 50.000 λίτρα γάλακτος] που σημαίνει [θεωρητικά τουλάχιστον] ότι κάθε λίτρο γάλακτος θα φέρει 10 μικρογραμμάρια της αλλαντικής τοξίνης. Η τοξίνη αυτή δεν καταστρέφεται με την παστερίωση. Αν 30 τόνοι από το γάλα αυτό εμφιαλωθούν σε φιάλες του ενός λίτρου τότε σημαίνει, ότι αυτό φτάνει σε μια μόνο μέρα σε 30.000 σπίτια- νοικοκυριά και θα καταναλωθεί από περίπου 60.000 άτομα. Μισό λίτρο δηλαδή ανά άτομο. Όμως, το μισό αυτό λίτρο του γάλακτος, θα περιέχει 5 περίπου μικρογραμμάρια της αλλαντικής τοξίνης της οποίας η θανατηφόρα δόση είναι 0,1-1,0 μικρογραμμάριο.
Θα καταλάβουμε καλύτερα τι μπορεί να σημαίνει αυτό το, υποθετικό έστω, παράδειγμα αν το συγκρίνουμε με δυο γνωστά γεγονότα. Το 1945, οι συμμαχικές δυνάμεις με 2.000 αεροπλάνα, σε μια νύχτα, έριξαν στη Δρέσδη πάνω από 100.000 τόνους βομβών σκοτώνοντας περίπου 60.000 άτομα. Στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, οι δυο ατομικές βόμβες σκότωσαν από 60.000 περίπου άτομα. Οι τρείς αυτές επιχειρήσεις κόστισαν πολλές εκατοντάδες εκατομμυρίων ίσως και δισ. δολαρίων. Η παραγωγή μισού γραμμαρίου της τοξίνης αυτής δεν κοστίζει παρά μερικές δεκάδες χιλιάδες δολάρια.
Να λοιπόν γιατί η μορφή αυτή της τρομοκρατίας χαρακτηρίζεται ως η πυρηνική απειλή των φτωχών χωρών, κάτι που κάνει την βιοτρομοκρατία περισσότερο ανεξέλεγκτη, περισσότερο επικίνδυνη. Ταυτόχρονα όμως την αναδεικνύει σε θέμα που πρέπει άμεσα να μελετηθεί και να αντιμετωπισθεί.
Δεδομένου ότι ο ρόλος του κτηνιάτρου στην παραγωγική αλυσίδα των τροφίμων είναι απόλυτα καθοριστικός, είναι βέβαιο πως θα κληθεί, δίπλα και ισότιμα με τον γιατρό, τον αρμόδιο αστυνομικό και τον χημικό να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο κοινωνικό σύνολο και στην περίπτωση μιας τέτοιας απευκταίας βέβαια ενέργειας. Συνεπώς θα πρέπει να είναι απόλυτα ενημερωμένος, καταλήγει ο κ.Γεωργάκης.
health.in.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου