Καλό παράδειγμα μας δίνει μια ομάδα παιδαγωγών από τη Καταλονία της Ισπανίας. Εκείνοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα καλλιτεχνικά εκπαιδευτικά προγράμματα μπορούν να βελτιώσουν την ψυχολογική κατάσταση των παιδιών στα ορφανοτροφεία, των ασθενών και των εγκαταλελειμμένων παιδιών, και ταυτόχρονα να ενθαρρύνουν τη σύμπνοια της κοινωνίας. Έτσι το 1993 ιδρύθηκε η οργάνωση «Κλόουν χωρίς σύνορα». Ήδη 16 χρόνια ταξιδεύουν σ’ όλο τον κόσμο για να προκαλούν το χαμόγελο και τη χαρά στα παιδιά. Πρόσφατα, η «Κλόουν χωρίς σύνορα» επισκέφθηκε και τη Βουλγαρία. Αυτό έγινε με πρωτοβουλία της ισπανικής πρεσβείας στη χώρα μας. Δόθηκαν παραστάσεις σε οχτώ ορφανοτροφεία και στα παιδικά τμήματα δύο νοσοκομείων στη Σόφια.
Να ποιες είναι εντυπώσεις του Marcelo Gonzalez , συνεργάτη της οργάνωσης, από τη συνάντησή του με τα βουλγαρικά παιδιά: «Η οργάνωση «Κλόουν χωρίς σύνορα» δουλεύει με παιδιά, που εκτοπίστηκαν ή ζουν σε καταυλισμούς προσφύγων ή σε περιοχές με πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς. Όταν το Δημόσιο δε παρέχει φροντίδες γι’ τα παιδιά αυτά, έρχεται η οργάνωσή «Κλόουν χωρίς σύνορα». Η οργάνωση δεν αναπτύσσει τη δραστηριότητά της στις χώρες, που φροντίζουν τον πληθυσμό τους και προ πάντων στις χώρες–μέλη της ΕΕ. Ήρθαμε στη Βουλγαρία με πρόσκληση της ισπανικής πρεσβείας. Η αποστολή μας εδώ δε συνδέεται με κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αλλά με πολιτιστική ανταλλαγή. Ήρθαμε γιατί θεωρούμε ότι στη χώρα σας μπορούν να αναπτύσσονται διάφορες δραστηριότητες. Θέλουμε να εργαζόμαστε και εκτός Σόφιας, γιατί υπάρχουν και οικισμοί που χρειάζονται τη βοήθειά μας. Θα προσπαθήσουμε να εκπονήσουμε σχέδιο στην κατεύθυνσή αυτή. Αυτό είναι μέρος της αποστολής μας. Συναντήσαμε θαυμάσια παιδιά, που διασκέδασαν πολύ στις παραστάσεις μας. Τα περισσότερα παιδιά όμως δεν έχουν ψυχικά προβλήματα, και δεν αποτελούν ομάδα-στόχο της οργάνωσής μας. Το βλέμμα των Βουλγάρων παιδιών δεν είναι ούτε άδειο, ούτε θλιβερό. Νιώθουν καλά και μένουν σε καλούς τόπους.»
Κατά τα λόγια του Marcelo, η «Κλόουν χωρίς σύνορα» είναι οργάνωση που δε λύει περιουσιακά και οικονομικά προβλήματα. «Εμείς θεραπεύουμε την ψυχή, τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου», επισημαίνει ο Marcelo και συμπληρώνει: «Ξέρουμε ότι το γέλιο δε λύνει τα προβλήματα των ανθρώπων, αλλά τους κάνει να τους βλέπουν από άλλη οπτική γωνιά. Εδώ αρχίζει η δουλειά της «Κλόουν χωρίς σύνορα». Το γέλιο χαλαρώνει τους μυς και μας κάνει να βλέπουμε την κατάσταση με άλλα μάτια. Μπορούμε να πούμε επίσης ότι το ίδιο το σώμα ζητάει τρόπους να θεραπευθεί γιατί είναι σοφό και μπορεί να θεραπεύεται μόνο του. Τα πάντα συνδέονται με το μυαλό μας που κάποτε μπλοκάρει όλη μας την ύπαρξη. Εδώ έρχεται ο σημαντικός ρόλος του γέλιου, που μας αποσπά από τις μαύρες σκέψεις. Με το γέλιο ξεχνά κανείς τον πόνο και τη λύπη. Όλο το σώμα χαλαρώνει και νιώθει κανείς καλύτερα.»
Η οργάνωση «Κλόουν χωρίς σύνορα» έχουν ηθοποιούς-παλιάτσους σ’ όλο τον κόσμο. Κάποιοι από εκείνους ήταν στον πάτο της κοινωνίας – ζούσαν στους δρόμους, ήταν κλέφτες ή ναρκομανείς. Σήμερα είναι τελείως διαφορετικοί άνθρωποι και δουλεύουν ως κλόουν. Βοηθούν τα παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη. Με τον τρόπο αυτό εκείνοι όχι μόνο βγάζουν το ψωμί τους, αλλά ακολουθούν τη φιλοσοφία της οργάνωσης «Κλόουν χωρίς σύνορα». «Αυτό είναι η πιο θετική πλευρά της δραστηριότητας της οργάνωσής μας», λέει καταλήγοντας ο Marcelo.
Κείμενο και φωτογραφίες: Νταρίνα Γκριγκόροβα
Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα
(Πηγή .bnr.bg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου