Ο Θεός ως εγκεφαλική δραστηριότητα...

...ή εγκεφαλική δραστηριότητα για την επαφή με το Θεό; Ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των ενήλικων Αμερικανών δηλώνει ότι έχει βιώσει τουλάχιστον μία πνευματική εμπειρία που του έχει αλλάξει τη ζωή. Βάσει των αναφορών αυτών, σήμερα, επιστήμονες που εργάζονται σε πανεπιστήμια όπως το Χάρβαρντ και το Τζον Χόπκινς κάνουν χρήση νέων τεχνολογιών με σκοπό την ανάλυση του εγκεφάλου των ατόμων αυτών. Οι ίδιοι εξηγούν τις ανακαλύψεις τους στο συγκεκριμένο πεδίο.

H θεϊκή χημεία

Ερευνητές του Τζον Χόπκινς υποστηρίζουν ότι οι χημικές ουσίες που επιδρούν στο σεροτονικό σύστημα ενεργοποιούν μυστικιστικές εμπειρίες που μπορούν να σου αλλάξουν τη ζωή. Η σεροτονίνη είναι η χημική ουσία που επηρεάζει τη διάθεση και ηρεμεί το σώμα μας. Οι νευρολόγοι επικαλούνται έρευνες από τη δεκαετία του ’60, σύμφωνα με τις οποίες σε ασθενείς που βρίσκονταν στο τελικό στάδιο καρκίνου, χορηγούνταν LSD για να διαπιστωθεί εάν είναι πεπεισμένοι ότι υπάρχει ζωή μετά θάνατον. Η έρευνα εγείρει το ερώτημα εάν ο Θεός είναι μια ψευδαίσθηση δημιουργημένη από την εγκεφαλική χημεία ή εάν η εγκεφαλική χημεία είναι μια απαραίτητη συμπεριφορά των ανθρώπων με σκοπό την αναζήτηση του Θεού.

To σημείο του Θεού

Κατά τη διάρκεια επιληπτικών κρίσεων, οι ασθενείς συχνά αναφέρουν ότι ακούν τη φωνή αγγέλων ή του Θεού. Ειδικοί πάνω στην πάθηση πιστεύουν ότι αρκετές από τις μεγάλες θρησκευτικές φιγούρες, όπως ο Μωυσής και ο Άγιος Παύλος, έπασχαν από επιληψία. Σήμερα, οι νευρολόγοι πιστεύουν ότι έχουν βρει το σημείο της πνευματικής εμπειρίας στον κροταφικό λοβό. Ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ο κροταφικός λοβός, ο οποίος συνδέεται με το συναίσθημα και τη μνήμη, είναι το κέντρο της πνευματικότητας. Είναι επίσης το σημείο όπου λαμβάνει χώρα η επιλεπτική δραστηριότητα.

Πνευματική Δεξιοτεχνία

Επιδρά η προσευχή στη διαμόρφωση του εγκεφάλου; «Νευροθεολόγοι»-ερευνητές, οι οποίοι μελετούν την εγκεφαλική επιστήμη της πνευματικής εμπειρίας, πιστεύουν πως ναι. Σύμφωνα με τους τελευταίους, ο εγκέφαλος όσων προσεύχονται ή διαλογίζονται - είτε πρόκειται για καθολικές καλόγριες είτε για βουδιστές μοναχούς – λειτουργεί διαφορετικά από τους «κανονικούς εγκέφαλους». Ο δρ. Andrew Newberg, του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, έχει ανακαλύψει ότι όσοι διαλογίζονται έχουν αυξημένη δραστηριότητα του μετωπιαίου λοβού – το μέρος του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη συγκέντρωση – και μειωμένη δραστηριότητα του βρεγματικού λοβού που δίνει στον άνθρωπο μια αίσθηση προσανατολισμού στο χώρο.

H βιολογία της πίστης

Νέοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι πνευματικές σκέψεις και οι προσευχές έχουν τεράστια επίδραση στην ικανότητα ενός ανθρώπου να θεραπεύει ή να προλάβει ασθένειες. Η ιδέα, η οποία αποκαλείται «ψυχονευροανοσολογία» σχετίζεται με την επίδραση των σκέψεων στο σώμα. Προχωρώντας ακόμα περισσότερο, οι επιστήμονες, μεταξύ των οποίων και όσοι εργάζονται στα Εθνικά Ιδρύματα Υγείας, ερευνούν τη πιθανότητα επηρεασμού μέσω των σκέψεων ενός ατόμου του σώματος ενός άλλου.

Επιθανάτιες εμπειρίες

Οι περισσότεροι επιστήμονες λένε ότι όταν ο εγκέφαλος σταματά να λειτουργεί, σταματά και η συνείδηση. Οι υλιστές υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι που κάνουν λόγο για εμπειρίες όταν βρίσκονται κοντά στο θάνατο, έχουν ψευδαισθήσεις. Ένας μικρός, αλλά αυξανόμενος αριθμός επιστημόνων όμως τάσσεται υπέρ της συσχέτισης με τη συνείδηση, αλλά τονίζει ότι δεν υπάρχει άμεση εξάρτηση. Σύμφωνα με ερευνητή, οι εγκέφαλοι των ανθρώπων που έχουν επιθανάτιες εμπειρίες παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες με εκείνους των καλογριών και των μοναχών, οι οποίοι θεωρούνται πνευματικοί μύστες.

(Πηγή)