Παιδί, γονείς & σεξ - Η πρώτη φορά στο κορίτσι

Γράφει: Ασκητής Θάνος, Νευρολόγος – Ψυχίατρος
Η βιολογική ωρίμανση και η σεξουαλική ταυτότητα του κοριτσιού τού επιτρέπουν να αφυπνισθεί σωματικά, για να επιχειρήσει τη δική του 'πρώτη φορά', η οποία, βεβαίως, διαφέρει κατά πολύ από την αντίστοιχη του αγοριού.

Υπάρχουν πολλά στοιχεία που κάνουν την κοπέλα να επιλέξει τον πρώτο σεξουαλικό σύντροφό της, αλλά είναι γεγονός ότι μία στις δύο γυναίκες οδηγείται την πρώτη φορά ευκαιριακά και παρορμητικά και κάτω από συνθήκες που την οδηγούν, κατόπιν, στην ενοχή και την απογοήτευση. Ο ρόλος τής μητέρας στις περιπτώσεις αυτές είναι εξαιρετικά σημαντικός.

Η λέξη 'παρθενιά' λειτούργησε για εκατοντάδες χρόνια (ίσως και περισσότερο) ως βασική προϋπόθεση της αγνής και άσπιλης κοπέλας η οποία οδηγούνταν στο γάμο με εκείνον τον άνδρα με τον οποίο την πρώτη νύχτα της μαζί του όφειλε να τη χάσει. Ο άνδρας-σύζυγος που της 'έπαιρνε' την παρθενιά, την ολοκλήρωνε ως γυναίκα, της άνοιγε τη μεγάλη πόρτα, όχι μόνον του κόλπου της, αλλά ολόκληρης της ζωής της.

Επειδή, όμως, θα δώσουμε βαρύτητα και θα αναζητήσουμε μέσα από αυτό το άρθρο την πρώτη φορά στην ανθρώπινη ερωτική πράξη, και ειδικότερα στη γυναίκα, νομίζω ότι είναι σημαντικό να πούμε ότι κάθε φορά η ερωτική επαφή μπορεί να χαρακτηρίζεται πρώτη φορά (καινούργιος σύντροφος, καινούργια σχέση).

Εδώ θα αναπτύξουμε τη βιολογική, ψυχική και σωματική αφύπνιση της ερωτικής ζωής στη γυναίκα και την ανάγκη η ίδια να αισθάνεται ότι εκφράζει, μέσα από το πρώτο και βασικό θεμελιώδες μήνυμα, πως αυτό το πρώτο ερωτικό βήμα χαρακτηρίζεται από την επιθυμία, το 'πιστεύω' και το 'θέλω' της να ολοκληρωθεί ως γυναίκα. Γιατί είναι ιδιαίτερα σημαντικό να πούμε ότι το κορίτσι λειτουργεί, φτάνοντας στην πρώτη φορά, κυρίως συναισθηματικά και όχι σαρκικά, όπως αντίστοιχα λειτουργεί το αγόρι.

Ασφαλώς η βιολογική της ωρίμανση και η σεξουαλική της ταυτότητα επιτρέπουν τη σωματική αφύπνιση, την ερωτική διάθεση στο να προετοιμαστεί, αλλά με βάση το συναίσθημα της τρυφερότητας και της παράδοσης στο σύντροφο-άνδρα, που εκείνη, με το δικό της μοναδικό τρόπο, επιλέγει.

Αν όμως κάναμε μια ανατομία της ηλικίας και της κοινωνικής έκφρασης στη γυνακεία σεξουαλική ζωή που ξεκινάει, θα ανέφερα, από δύο πρόσφατες μελέτες που έκανα με τους συνεργάτες μου στο Ιατρικό Σεξολογικό Ινστιτούτο (1989-1990), τα εξής συμπεράσματα :

* Η γυναίκα στην πρώτη ερωτική επαφή της συμμετέχει, με σαφή άγνοια, φόβο και πολλές φορές πίεση ψυχολογική, εκβιαστικά, χωρίς η ίδια να είναι έτοιμη να λειτουργήσει με την ψυχή και το σώμα της.
* Φαίνεται να μπαίνει στην ερωτική διαδικασία μέσα στη δική της συναισθηματική προσφορά προς τον άνδρα, ο οποίος την πιέζει και την απειλεί, γιατί διαφορετικά θα 'πάει' με άλλη.
* Η μία στις δύο γυναίκες οδηγείται την πρώτη φορά ευκαιριακά και παρορμητικά, κάτω από συνθήκες που μετά την οδηγούν στην ενοχή, την απογοήτευση, ενώ η ίδια έχει θυμό και νιώθει μετανιωμένη γι' αυτό που έκανε.
* Σχεδόν στην πλειονότητα οδηγείται ταυτισμένη με τον άνδρα (συνήθως μεγαλύτερης ηλικίας από την ίδια).
* Συνήθως, μετά την πρώτη φορά νιώθει φοβισμένη και μειονεκτικά, αναζητώντας τη συναισθηματική κάλυψη στη μητέρα ή κάποια φίλη, ενώ δεν φαίνεται να παίρνει ουσιαστική βοήθεια και στήριξη από αυτόν που διάλεξε για την ερωτική ολοκλήρωση.
* Το μεγαλύτερο ποσοστό δεν παίρνει μέτρα προφύλαξης για πιθανή εγκυμοσύνη, η οποία, αν συμβεί, παίζει έντονα τραυματικό ρόλο για τη συνέχιση της σεξουαλικής ζωής της.
* Ενα σημαντικό ποσοστό οδηγείται σε συνθήκες βιασμού από άγνοια, αλλά και εξαιτίας της προκλητικότητας του ερωτικού παιχνιδιού (φλερτ).
* Η συνήθης ηλικία για την ελληνική πραγματικότητα φαίνεται να είναι το φάσμα των17 με 20 χρόνων, ενώ θεωρείται σημαντικό το ποσοστό, περίπου 25%, που ξεκινάει τη σεξουαλική ζωή στα 14 με 17.
* Βασικό γνώρισμα είναι η μη συμμετοχή της στην ερωτική επαφή και η αίσθηση της αμηχανίας, του φόβου και της αγωνίας που τη διακατέχουν (δεν φτάνει σχεδόν ποτέ στην κορύφωση).
* Αξιοσημείωτη είναι η άγνοια της μητέρας και στην απόκρυψη στην οποία πολλές φορές οδηγείται η νεαρή γυναίκα, φοβούμενη την τιμωρία και τη ντροπή, ενώ πρέπει να ξανατονίσουμε την ανάγκη της μητρικής παρουσίας μετά το γεγονός.

Είναι ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτο το πόσο θετικό ρόλο παίζει η καλή μητέρα, η οποία ενισχύει και ευοδώνει το ερωτικό ξεκίνημα της κόρης. Και πόσο, πράγματι, αρνητικό ρόλο μπορεί να έχουν ο αυταρχισμός και η ενοχοποίηση της κόρης της, που θα εισπράξει απορριπτικά συναισθήματα και μειονεξία γι' αυτό που έκανε.

Τελειώνοντας την αναφορά της πρώτης φοράς στο κορίτσι θα σημειώναμε τρία ουσιαστικά πράγματα:

* Το κορίτσι πηγαίνει στην πρώτη φορά με δική του απόφαση, ωριμότητα και αυτοσεβασμό, διαλέγοντας το δικό του σύντροφο, που θα την ολοκληρώσει.
* Δεν υπάρχει ηλικία συγκεκριμένη, αλλά είναι δική της ανάγκη, όταν πιστεύει ότι είναι έτοιμη γι' αυτό. Κι αν παρ' όλα αυτά μετανιώσει γι' αυτό που έκανε, ας ξέρει ότι μπορεί στην επόμενη προσπάθεια να δει τη δική της πρώτη φορά.
* Δεν οφείλει να ενημερώνει, στην κάθε καινούργια γνωριμία που φτιάχνει, σε ποια ηλικία το 'έκανε' για πρώτη φορά ούτε με πόσους πήγε πριν απ' αυτόν, κάτι που δεν τον αφορά και δεν έχει καμία αξία για τη σχέση τους. Η σεξουαλική εκκίνησή της είναι δική της υπόθεση.

πηγή
«Copyright (c) 1999-2008, Ιατροnet