Το χέρι της ελπίδας

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

StumpleUpon DiggIt! Del.icio.us Blinklist Yahoo Furl Technorati Simpy Spurl Reddit Google Twitter FaceBook

Άρθρο του Γ. Λ .Αποστολίδη

Ενεργού πολίτη Παλλήνης

Πρόκειται για μία είδηση που άρχισε να μαθαίνεται από τον Νοέμβριο του 2002, δημοσιεύθηκε μάλιστα στο αμερικάνικο περιοδικό Ν.Υ. Times, και σπεύδω να σας την περιγράψω .

Αφορά την ιστορία του μικρού Samuel Armas, που έμβρυο ακόμη 21 εβδομάδων διαγνώστηκε ότι πάσχει από διχοτομημένη σπονδυλική στήλη.

Το αγοράκι δεν είχε σχεδόν καμία πιθανότητα να ζήσει και οι γιατροί ήταν κατηγορηματικοί ότι η μόνη ελπίδα που υπήρχε ήταν η άμεση εγχείριση του, μέσα στην κοιλιά της μητέρας του!

Έτσι ο dr.Bruner ανέλαβε την λεπτότατη επέμβαση την οποία και έφερε σε πέρας με επιτυχία. Και τότε – όπως διηγείται ο ίδιος- ένιωσε το σοκ της ζωής του. Όταν το χειρουργείο έβαινε προς το τέλος του και ενώ η μήτρα της μητέρας ήταν ανοιχτή, ο γιατρός αντιλαμβάνεται εμβρόντητος ένα μικροσκοπικό αλλά πλήρως σχηματισμένο ανθρώπινο χεράκι να προβάλλει μέσα από την τομή, να αναζητά το χέρι του γιατρού και να γαντζώνεται από το ένα του δάχτυλο !












Το πιο συγκλονιστικό όμως είναι άλλο : Ο διάσημος πλέον χειρούργος είπε ότι πριν καν προλάβει να συνέλθει ο νους του από το τρομερό σοκ, ένιωσε με όλο το είναι του –προσέξτε δεν σκέφτηκε, το ένιωσε !- ότι η μικρή εκείνη αγέννητη ύπαρξη, του έδειξε την ευγνωμοσύνη της για το δώρο της ζωής που της χάρισε!

Στο λίγο χρόνο που ο γιατρός είχε μείνει κυριολεκτικά μαρμαρωμένος από την δυνατή συγκίνηση, το προσωπικό του χειρουργείου κατόρθωσε και φωτογράφισε το στιγμιότυπο.

Οι εκδότες του Ν.Υ. Times ονόμασαν την φωτογραφία « χέρι της ελπίδας ». Στην τρίτη φωτογραφία είναι ο μικρός Σάμιουελ με την μητέρα του γεννημένος πια και υγιέστατος μετά από περίπου πέντε χρόνια. Από το παραπάνω γεγονός απορούμε (αναζητούμε) από πού το έμβρυο διδάχθηκε το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης και την εκδήλωση της στον σωτήρα του. Οι νέες μελέτες στο χώρο της ψυχολογίας έχουν μια εξήγηση παρά την αναστάτωση που τα τελευταία χρόνια έχει προκαλέσει στους κύκλους των ψυχολόγων.

Μέχρι τώρα η νοημοσύνη μετριόταν με έναν συγκεκριμένο τρόπο που στηριζόταν κυρίως στην «Νοημοσύνη του Νου» το γνωστό σε όλους μας IQ.
Πολλά τεστ βγήκαν ικανά να μετρήσουν, άλλα με περισσότερη και άλλα με λιγότερη ακρίβεια αυτήν την ικανότητα.

Σε πολλές χώρες του κόσμου και ιδιαίτερα στην Αμερική τα τεστ αυτά έπαιζαν και παίζουν καθοριστικό παράγοντα για την επιλογή κάποιου ατόμου σε μια εργασία σε ένα πανεπιστήμιο και γενικά σε διάφορες δραστηριότητες της ζωής.
Η λογική είναι ότι έχοντας ένα άτομο υψηλό δείκτη νοημοσύνης (IQ) μπορεί να πετύχει σε κάθε τομέα της ζωής του. Με τα χρόνια όμως αυτή η θεωρία που είχε ήδη εδραιωθεί γερά στο κόσμο άρχισε να φαίνεται ότι δεν ανταποκρινόταν επαρκώς στην πραγματικότητα. Υπήρχαν άτομα με υψηλό IQ, που μόνο πετυχημένα ή ευτυχισμένα δεν θα μπορούσες να τα χαρακτηρίσεις. Τι ήταν αυτό που δεν πήγαινε καλά; Τι ήταν αυτό που το συνηθισμένο Τεστ δεν μπορούσε να προβλέψει;
Έτσι ξεκίνησαν όλα. Έγιναν πολλές κλινικές μελέτες από πλήθος επιστημών και αποδείχθηκε τελικά ότι υπάρχουν κάποιοι επιπλέον παράγοντες, από αυτούς που απαιτούσαν τα συνηθισμένα τεστ, οι οποίοι είναι συνυπαίτιοι για την επιτυχία ή την αποτυχία στην ζωή. Αυτοί οι παράγοντες διαχωρίστηκαν και έτσι έχουμε την γνωστή σε όλους μας «Συναισθηματική Νοημοσύνη» ή EQ, η Νοημοσύνη της Καρδιάς.
Από τα παραπάνω εξάγεται το συμπέρασμα ότι το IQ και το EQ δεν είναι δύο αντικρουόμενες, αλλά μάλλον δύο ξεχωριστές ικανότητες. Ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα εξάγεται από τις έρευνες που έχουν γίνει πάνω στο θέμα, και αυτό είναι ότι είναι σχετικά σπάνιο να βρεθεί άτομο που να έχει πολύ υψηλά τον ένα δείκτη και πολύ χαμηλά τον άλλο. Συνήθως και οι δύο δείκτες είναι σε παρόμοια επίπεδα.
Είναι σημαντικό επίσης να πούμε ότι είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει ένα Τεστ με μολύβι και χαρτί που να προσδιορίζει με σχετική ακρίβεια τον δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης, όπως υπάρχει για την διανοητική νοημοσύνη.

Τα τεστ αυτά που προσδιορίζουν τη συναισθηματική νοημοσύνη είναι κυρίως πρακτικά ή οπτικά ή τέτοιου τύπου.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ

Είναι ταχύτερος διότι δεν χρειάζεται να συλλογιστεί για το τι θα κάνει.
Οι πράξεις που πηγάζουν από αυτό τον εγκέφαλο διακατέχονται από μια ιδιαίτερα έντονη αίσθηση της σιγουριάς. Λίγο αργότερα μπορεί να σκεφτούμε, αυτό τώρα γιατί το έκανα, σημάδι ότι ο λογικός νους αφυπνίζεται αλλά αργεί.
Ο γρήγορος αυτός τρόπος αντίληψης θυσιάζει την ακρίβεια για την ταχύτητα, βασιζόμενος στην πρώτη εντύπωση, αντιδρώντας στο σύνολο μιας εικόνας ή στις πιο εντυπωσιακές της πλευρές. Αντιλαμβάνεται τα πράγματα με μιας, σαν σύνολο και αντιδρά προτού αφιερώσει κάποιο χρόνο για διεξοδική σκέψη και ανάλυση.

Ο συγκινησιακός μας νους είναι το ραντάρ μας για τους κινδύνους, επειδή όμως λαμβάνονται γρήγορα μπορεί να είναι παραπλανητικές ή λαθεμένες.

Ο χρόνος κατά τον οποίο το συναίσθημα φτάνει στο απόγειο του είναι πάρα πολύ σύντομος μόλις λίγα δευτερόλεπτα.

Τα συναισθήματα την στιγμή της έξαρσης τους είναι ισχυροί ρυθμιστές της δράσης και της αντίληψης μας.

Το κείμενο αυτό είναι αφιερωμένο σε όλους τους αναγνώστες του Νεολόγου που παρατηρούν τη φύση, κατανοούν τα φαινόμενα της και κατέρχονται στο βάθος των συναισθημάτων τους με γνώμονα την αναζήτηση της αληθινής Αγάπης έξω και πέρα από δόγματα.