Όταν λέμε κρύο εννοούμε κρύο. Ο υδράργυρος κατεβαίνει ακόμη και στους μείον πενήντα βαθμούς κελσίου και μια μικρή έξοδος για τις απαραίτητες αγορές στο μαγαζάκι της γωνίας μπορεί να καταλήξει σε κρυοπάγημα.Το Γιακούτσκ είναι μια απομακρυσμένη πόλη στην ανατολική Σιβηρία με 200 χιλιάδες κατοίκους. Απέχει από τη Μόσχα έξι ώρες με το αεροπλάνο. Το εισιτήριο με επιστροφή κοστίζει 500 λίρες, ένα υπέρογκο ποσό για μία περιοχή που ο μηνιαίος μισθός είναι 250 λίρες.
Τον Ιανουάριο η μέση θερμοκρασία στην πόλη είναι κοντά στους -41ο C.
Όταν οι θερμοκρασίες είναι τόσο χαμηλές ένα πέπλο ψύχους καλύπτει τα πάντα και η ορατότητα δεν είναι δυνατή πέρα από τα δέκα μέτρα. Είναι Χριστούγεννα και την πλατεία της πόλης στολίζει ένα παγωμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο που έχει στηθεί κοντά στο άγαλμα του Λένιν. Όσοι ντόπιοι έχουν ξεμυτίσει από τα σπίτια τους είναι τυλιγμένοι με γούνες.
Το Γιακούτσκ είναι πρωτεύουσα της Γιακουτίας, μιας περιοχής ίσης με τη μισή Ευρώπη αλλά μόνο με ένα εκατομμύριο κατοίκους. Σύμφωνα με τους ντόπιους υπάρχουν τόσες λίμνες και ποτάμια στο έδαφός της, που λέγεται ότι κάθε κάτοικος της περιοχής μπορεί να έχει από μία λίμνη και ένα ποτάμι δικά του.
Ένας τοπικός μύθος θέλει το Θεό της δημιουργίας να πετάει πάνω από όλη τη γη μοιράζοντας αγαθά και όταν φτάνει πάνω από τη Γιακουτία να μουδιάζουν τα δάχτυλά του από το κρύο να ανοίγουν και να πέφτουν όλα τα αγαθά σε αυτή .
Τα περισσότερα από τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους του Γιακούτσκ είναι μεταχειρισμένα από την Ιαπωνία, προφανώς αντέχουν περισσότερο τις συνθήκες πάγου από τα παραδοσιακά ρωσικά αυτοκίνητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι λόγω του κρύου οι ντόπιοι αφήνουν συνήθως σε λειτουργία τις μηχανές των αυτοκινήτων τους ακόμη και όσες ώρες βρίσκονται στην εργασία τους. Πάντως τα σχολεία δεν κλείνουν αν ο υδράργυρος δεν πέσει κάτω από τους 50 βαθμούς κελσίου.
Οι κλιματολογικές συνθήκες στο Γιακούτσκ είναι ιδιαίτερα αντίξοες. Τον Ιανουάριο μπορεί όλα να είναι παγωμένα, όμως το καλοκαίρι η θερμοκρασία συχνά εκτινάσσεται πάνω από τους 30 βαθμούς Κελσίου μολονότι απέχει ελάχιστα από τον αρκτικό κύκλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γεμίζει η περιοχή από κουνούπια, ενώ η ζέστη είναι βασανιστική για τους ντόπιους καθώς σε κανένα κτίριο δεν υπάρχει κλιματιστικό.
Το υπέδαφος της Γιακουτίας είναι πλούσιο σε διαμάντια και χρυσό , ενώ η περιοχή φημίζεται και για τις γούνες της.
Το Γιακούτσκ, τόπος εξορίας το 19ο αιώνα, έχει σήμερα πολλά ξενοδοχεία, κινηματογράφους, μια όπερα, πανεπιστήμια, ακόμη και ένα ζωολογικό κήπο.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου