Πού είναι ο μπαμπάς;

"Πού είναι ο μπαμπάς;", ρωτούσε ο μικρός ανιψιός μου σταματώντας το παιχνίδι μόνο για να κάνει αυτή την ερώτηση.
"Στη δουλειά, αγάπη μου, στη δουλειά!" απαντούσα και ριχνόταν πάλι στο παιχνίδι.
Όμως με γέμιζε ερωτηματικά το γεγονός ότι ρωτούσε συχνότερα για την απουσία του μπαμπά του, παρά για της μαμάς του, όταν έμενε στο σπίτι μας.
Άδραξα την ευκαιρία για να λύσω τις απορίες μου.

"Νάσο μου, η μανούλα δεν σου λείπει;" για να πάρω για απάντηση ένα ξερό, "Ναι, αλλά πιο πολύ ο μπαμπάς".

Αυτομάτως σκέφτηκα πως ένα αγοράκι αναζητά το ανδρικό πρότυπο. Εξ ου και η αδυναμία στο μπαμπά. Η μαμά του Νάσου είχε παραγκωνισθεί.
Επέμεινα να ρωτώ, "Μα, ξέρεις η μανούλα σε έφερε στον κόσμο..." Συνέχιζε μόνος του, "Ο μπαμπάς κάθε φορά που έρχεται από τη δουλειά παίζει μαζί μου, μου λέει τρομαχτικές ιστορίες και με φιλάει συνέχεια... Α, η μαμά είναι όλη την ώρα εκεί δίπλα μου και φωνάζει, "μη Νάσο αυτό, μην εκείνο, άσε κάτω το βάζο, τιμωρίααααα!"

Δεν θα με ξεγελούσε όμως ένα 5χρονο μωρό, ήξερα ότι και οι δυο συμβάλλουν τα μέγιστα για την ανατροφή του παιδιού τους. Απλώς ο πατέρας του λείπει περισσότερες ώρες στη δουλειά. Η μαμά είναι πάντα δίπλα του ακούραστη να μαζεύει τα ασυμμάζευτα και να καλύπτει τις
σκανδαλιές από το μικρό θηριάκι.

Όσο απαραίτητη είναι η συμμετοχή του πατέρα στο να έρθει στον κόσμο ένα παιδί, τόσο σημαντική είναι η συμμετοχή του και στην ανατροφή αυτού.

Ο ρόλος που διαδραματίζει ένας πατέρας στο μεγάλωμα ενός παιδιού, είναι η συνισταμένη δύο παραγόντων: Της διάθεσης και του χρόνου που διαθέτει.

Η ομαλή (ψυχική-σωματική) ανάπτυξη ενός παιδιού προϋποθέτει τη συμμετοχή και των δύο γονέων έστω και εάν ένας από τους δύο συμμετέχει περισσότερο.

Ο πατρικός ρόλος είναι πιο περιορισμένος από τον μητρικό στην ανατροφή των παιδιών, είτε λόγω στερεοτυπικών αντιλήψεων («Ο άντρας δεν είναι για να μεγαλώνει παιδιά») είτε λόγω αυξημένων υποχρεώσεων, που συνεπάγονται μειωμένο ελεύθερο χρόνο και σωματική - πνευματική κούραση.

Παρ' όλα αυτά, είναι σημαντικό να εδραιωθεί η εικόνα του πατέρα τόσο στη ζωή όσο και στην ψυχή ενός παιδιού.

Όπως σε κάθε τομέα, έτσι και στις σχέσεις γονέων - παιδιού «η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά». Υπάρχουν λοιπόν μικρά «βήματα» που μπορεί ένας πατέρας να κάνει για να έρθει πιο κοντά στο παιδί του.

Ακόμη και αν ένας πατέρας δεν μπορεί καθημερινά να βρίσκεται δίπλα στο παιδί του, η παρουσία του σε κάποιες ιδιαίτερες στιγμές, είναι ζωτικής σημασίας για το παιδί και τη μεταξύ τους σχέση.

Μπορεί κάτι που για εσάς μπορεί να φαίνεται «ασήμαντο» για το παιδί να είναι "η σημαντικότερη στιγμή".

Προσπαθήστε να είστε δίπλα στο παιδί σε γιορτές, γενέθλια, αγώνες κάποιου αθλήματος, σχολικές παραστάσεις ή σε όποια άλλη εκδήλωση σας ζητήσει να παρευρεθείτε.

Μην θεωρείτε πως η μαμά ή κάποιος άλλος συγγενής σας αντικαθιστά. Το παιδί έχει ανάγκη και από την δική σας παρουσία, επιβράβευση, συμμετοχή. Άλλωστε μην ξεχνάτε πως οι περισσότερες από αυτές τις στιγμές είναι πράγματι ανεπανάληπτες.


Η χαρά του μικρού Νάσου ήταν απεριόρστη και ειλικρινά δεν μπορώ με λέξεις να σας την αποτυπώσω στο χαρτί, όταν εισέβαλε ο πατέρας του στο δωμάτιο...

Τινάχτηκε πάνω και ξεφώνιζε, "Μπαμπά... Έλα να δεις τον ήλιο που ζωγράφισα, η Μαρία έπλυνε τα πιάτα και έσπασε ένα και ένας σκύλος στο δρόμο..." μιλούσε, μιλούσε.

Ήθελε να χωρέσει μέσα σε λίγα λεπτά και μια χούφτα λέξεις όλες τις εικόνες που είχε "φωτογραφίσει" μια μέρα μακριά του. Η μαμά του μικρού Νάσου στεκόταν παράμερα και καμάρωνε. Τώρα μιλούσε ο γιος με τον πατέρα!